Nú er frost á Fróni, frýs í æðum blóð........................

Já, mikið assgoti var kalt í morgun. Sem ég var að setja bílinn í gang í morgun varð mér litið á hitamælinn inni í bílnum sem sýnir á víxl hitann úti fyrir og hitann inni í bílnum. Ég vissi að mikið frost væri úti, því það marraði og ískraði í snjónum þegar ég gekk að bílnum. Inni í bílnum mældist -11°c og út fyrir mældust -10,8°c. Það var ekkert skrítið þó gírstöngin væri stíf, þykkt hélulagið ætlaði aldrei að víkja af framrúðunni. Mesti kuldinn sem mældist á leið til vinnu í morgun var rétt neðan við Sandskeiðið eða -15°c!  En fallegt var veðrið! Svona froststillur eru alveg einstakar. Heiður himininn, stjörnubjart og fjöllin koma eins og svartir skuggar í dimmblárri birtunni. Gerist ekki fallegra. Góðan dag til ykkar allra og klæðið ykkur vel í kuldanum.

Hvað varð um þá ákvörðun að halda uppi atvinnu eins og hægt er?

Þessi frétt á vefsíðu Eflingar-stéttarfélags nístir þegar mikill samdráttur er á, fyrst og fremst almennum markaði og atvinnuleysi eykst stöðugt að ríkissfyrirtæki eins og Landspítalinn hyggst setja allar ræstingar á sjúkrahúsinu í Fossvogi í útboð á EES svæðinu! Þarna kemur fjöldi manns til að missa vinnuna.

28. janúar 2009

LSH heldur fast við uppsagnir í ræstingu

Óskiljanleg harka

-segir Sigurður Bessason, formaður Eflingar

Efling-stéttarfélag hefur mótmælt harðlega þeirri ákvörðun Landspítalans í byrjun mánaðarins að segja upp öllum 30 starfsmönnum í ræstingu á Borgarspítalanum í Fossvogi.  Þessi ákvörðun var tilkynnt á fundi með starfsmönnum þar sem jafnframt var tilkynnt að bjóða ætti þessi störf út á Evrópska efnahagssvæðinu. Sigurður Bessason, formaður Eflingar segir það óskiljanlegt hve stefna LSH er ósveigjanleg, sérstaklega með tilliti til aðstæðna á vinnumarkaðnum þar sem verið er með þessu að senda hóp starfsmanna beint á atvinnuleysisskrá. Hann segir sjálfgefið að taka málið upp við nýjan heilbrigðisráðherra.
Meira

Þarna fyrir það fyrsta er ráðist á garðann þar sem hann er lægstur. Þarna eru starfsmenn með langan starfsaldur og hafa gengiði í gegnum súrt og sætt í þeim miklu breytingum sem þarna hafa átt sér stað síðust 10 árin og rúmlega það. Þarna er enn og aftur verið að segja upp ræstingarfólki í sparnaðarskyni! Þarna er einnig verið að bjóða heim fyrirtækjum sem hika ekki við að undirbjóða, borga laun undir lágmarki og þar með útiloka íslensk fyrirtæki sem eru í eðlilegri samkeppni um þessi verk hér á markaði. Það væri nær að taka til annarsstaðar en í þessu. 

Hvaðan kemur fréttin á visi.is?

Innlent 26. jan. 2009 09:55

Samkomulag um minnihlutastjórn

Náðst hefur samkomulag um að mynda minnihlutastjórn Samfylkingar og Vinstri grænna sem Framsóknarflokkurinn og Frjálslyn...

Þessi frétt er send í loftið sem staðreynd. Ekkert virðist vera til í henni og ekki er heimildamanna getið. Þó búið sé að ræða við Ingibjörgu Sólrúnu eftir þingflokksfundinn og Steingrím J. hefur ekkert í komið fram í þessa áttina. Hver skrifaði fréttina og hvaðan koma þessar heimildir. Fréttin hefur heldur ekki verið tekin út af visi.is.  

Afsögn Björgvins kemur alltof seint.

Þessi afsögn Björgvins hefði átt að koma miklu fyrr ásamt afsögnum fleiri. Þetta er bara hrein og klár kosningabarátta. Þetta er fyrsta skrefið í þeirri baráttu. Mikill glundroði ríkir á stjórnaheimilinu og er ég viss um það að ríkisstjórnin verði sprungin áður en að miðnætti kemur á þessum sólarhring. Í síðasta lagi þeim næsta. Það er alveg deginum ljósara og  orðið löngu ljóst að þessi ríkisstjórn er ekki starfhæf. Það verður að  koma á einhverskonar þjóðstjórn fram að kosningum sem þurfa að fara fram í apríl eða eigi síðar en þá. Það verður fróðlegt að sjá hvað gerist á næstu sólarhringum. Þetta hefði bara þurft að gerast miklu fyrr. Nú er Björgvin farinn frá og nú þarf að koma stjórnendum Seðlabankans frá, þá sérstaklega Davíð Oddssyni. Brandari dagsins er fréttamynd sem tekin var í nótt af síðustu  mótmælendum sem tóku sér mótmælastöðu fyrir utan hótel, þar sem starfsmenn Seðlabankans héldu árshátíð sína og síðustu mótmælendurnir aðstoðuðu einn starfsmann vel hífaðan að komast til síns heima eftir gleðskapinn! Þessi fréttamynd birtist í ríkisstjónvarpinu í hádeginu. Betra gerist þetta nú ekki! Svona gerist bara á Íslandi.

Hann er trúður!

Meira hef ég ekki um þetta að segja.

Afmælisdagur!

Þessi fjallmyndarlegi maður, Páll Ingi á afmæli í dag. Hann er 31 árs í dag og er elsti sonur  minn.  Það var beðið lengi eftir honum en hann átti að fæðast mánuði áður eða um miðjan desember árinu á undan (þ.e. hinu megin við áramótin). En hann kom loks og brosti meira að segja þegar hann fæddist og horfði mikið í kringum sig.  Í dag er hann ljósmyndari, tónlistarmaður og alt mulig mand. Til hamingju með daginn karlinn minn.

 

Forkastanleg vinnubrögð - hefur gerst áður

Mér finnst það alveg með ólíkindum að enn skuli ekki haft samráð við það fagfólk sem heldur utan um þessa starfsemi þegar svona breytingar eru í farvatninu. Þetta minnir  mig óneytanlega á þá framkomu sem yfirlæknum sem og öllu örðu starfsfólki Landspítalans var sýnt þegar ákvörðun var tekin um að loka Vífilstaðaspítala árið 2002. Ég vann þá hjá Eflingu-stéttarfélagi og vorum við kallaðar snögglega á fund við Þórunn Sveinbjörnsdóttir varaformaður, vegna stöðunnar þar og til að standa vörð um félagsmenn okkar. Við héldum þegar við lögðum af stað að við værum að fara að funda með okkar félagsmönnum og yfirmönnum þeirra. Þegar til kom var salurinn á 1. hæð smekkfullur af starfsmönnum spítalans og með forstjóra LSH í fararbroddi. Mikil reiði var í yfirlæknum sem skiljanlegt var, þar sem þeir fréttu það í gegnum fjölmiðla að loka ætti spítalanum. Þarna átti að flytja til starfsemi til sparnaðar og til að gera starfsemina markvissari. Einkum geðsviðið.  Þetta var að mig minnir í lok árs 2001 eða í byrjun árs 2002. Mikil framför hafði átt sér stað þegar deild 26 var flutt úr Hátúninu, þar sem fólk bjó í í tví -og þríbýli var flutt inn á Vífilsstaði þar sem það fékk loks að búa í einbýli. Nú átti að flytja íbúa deildar 26 inn á Kleppspítala og sögðu starfsmenn deildar að þarna væri um algera afturför að ræða þar sem íbúar myndu aftur lenda í tvíbýli. Mikil og heit umræða fór af stað um faglega stöðu einstakra deilda og voru menn ekki á eitt sáttir um ágæti þessara breytinga. Síðan hefur Arnarholti verið lokað og fleiri einingum. Þessar aðgerðir og lokun Selsins á Akureyri minna mig margt um þennan tíma og er ég sannfærð um að ekki hafi komið allt það ágæti og sparnaður út úr þessum breytingum sem til stóð. Þeir svo sem lenda alltaf undir eru varnarlausir sjúklingar og aldraðir. St. Jósefspítalinn í Hafnarfirði er sá besti og manneskjulegasti spítali sem hægt er að finna. Þetta er ekki ný umræða. Áður hefur komið til tals að loka þessari rekstrareiningu. Móðir mín vann þarna í mörg ár og rifjaði hún upp þá tillögu sem kom þá hjá Hafnarfjarðarbæ, að sá möguleiki gæti verið fyrir hendi ef kæmi til lokunar spítalans, að bærinn tæki við spítalanum og rekstri hans. Skyldi sú umræða enn vera við lýði? Þetta er forkastanleg vinnubrögð gangvart öllum þeim sem starfa og standa að þeirri starfsemi sem þarna fer fram.  Það er oftar en ekki verið að finna upp hjólið hjá hinu opinbera til að redda málum en endar alltaf með því að verða ferkantað! Lifið heil!

Eins og maður hafi verið skotinn

Þessir andf#&%"!%&/ flugeldar!

Mikið skelfing hafa þessir flugeldar sem skotið hefur verið upp af ungmennum daga, kvöld og nætur undanfarið eða frá því flugeldasala hófst verið hvimleiðir. Sjálf hef ég gaman af því að skjóta flugeldum kl. 00:00 á gamlárskvöld. En hundurinn minn hún Tinna er búin að þjást núna í bráðum tvær vikur. Hún er svo skelfilega hrædd við flugelda og allar sprengingar. Þegar fyrstu flugeldarnir eru sprengdir, hættir hún að þora að fara út að gera þarfir sínar og þarf miklar kúnstir við það að fá hana til þess. Hún heldur í sér í allt að 12-14 tíma sem er mjög slæmt! Ég fór með hana út eldsnemma í morgun og gekk það ágætlega. En ekki fékkst hún til að fara í hádeginu né síðdegis og tókst loks rétt fyrir kl. 22:00 að fá hana út, þar sem enn var verið að sprengja. Augnablikshlé varð á sprengingum og gekk þetta í fyrstu nokkuð vel. Á leið heim hófust sprengingar og hún varð viti sínu fjær og var vart við hana ráðið í taumnum.  Sem dæmi um viðbrögð hennar hér heima, þá við sprengingar urra hún og geltir og skríður bak við gardínur. Sem ég var að elda matinn í kvöld, standandi við eldavélina með svuntu framan á mér kemur einn hvellurinn og mín vinkona flýtti sér fram fyrir mig, tróð sér þar og stakk hausnum undir svuntuna og hreyfði sig ekki þaðan. Það verður að segja það í orðsins fyllstu merkingu að hún "flæktist fyrir mér" við eldamennskuna því hún vildi helst sitja ofan á fótum mínu eða undir svuntunni. Vona ég að þessari and#$%&$*$# skotgleði fari að ljúka svo blessað dýrið geti farið að anda rólega. Lifið heil!

Fáeinar myndir og fleira.

Jæja, hérna koma nokkrar myndir sem ég tók um helgina. Ég reyndi að setja inn tvö  myndbönd teknar úr gönguferð við sjóinn við Hafið bláa en það gekk ekki upp. Verð að reyna síðar.

 

 

 

 

 

 

 

Palli að slappa af eftir pizzuátið. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tinna að reyna að fá Gísla í smá fighting!

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég er með doldið flottan feld þessa dagana!

Ég stefni að því að taka fleiri myndir og setja inn. Tölvan hefur verið að stríða okkur og lokar hún fyrir windows og explorerinn. Það þarf víst að setja öll forrtitin upp á nýtt og það tekur tíma. Vonandi gengur þetta betur næst. 

 

Marley og ég......frábær bók!

Ég var svo heppin að fá í jólagjöf bókina, Marley og ég  eftir  John Grogan, Bandarískan blaðamann. Þessi skemmtilega og einlæga frásögn manns og hunds snertir mann á svo margan hátt. Sérstaklega mig sem hundaeiganda. Þessi bók fjallar um það þegar John Grogan og eiginkona hans fá sér hvolp, sem er af Labrador kyni, svokölluðum Bandarískum-Labrador. Höfundur lýsir honum sem vonlausum hundi sem ekki er hægt að ala upp með góðu móti, er með athyglisbrest á háu stigi, ómælda orku, skemmdafýsn og sá eini sem hann vissi um sem rekinn var af hlýðninámskeiði! Ég er búin að hlægja mig máttlausa í einrúmi yfir lestur þessarar bókar. Fyrir það fyrsta eru frásagnirnar af afrekum þessa skemmtilega og fjöruga hunds, Marleys með eindæmum lifandi og skemmtilegar og að auki er margt líkt með ýmsu sem hann afrekar og hundinum mínum, henni Tinnu. Hún er nú að verða þriggja ára í vor og er enn algjör hvolpur með athyglissýki á háu stigi. Reyndar hefur hún ekki skemmt eins margt og Marley en stríðnin og uppátækin eru mjög svipuð um leið og orkan og gleðin skín úr þessum brúnu fallegu augum sem blikka mann upp úr skónum og maður fær engan veginn staðist. Ég mæli eindregið með þessari bók, þá sérstakleg þeir sem eiga hund lesi hana. Ég sá allavega hundinn minn í nýju ljósi. Reyndar er Tinna blanda af Labrador og Border collie en margt líkt með þeim eigi að síður. Þessi bók er í senn, skemmtileg, fyndin og einlæg.